In Nederland speelt veel rond de opvang en huisvesting van allerlei groepen mensen. Mensen die gevlucht zijn uit hun eigen land en dus huis en haard hebben achtergelaten. Bijna dagelijks lezen en horen wij in het landelijke nieuws berichten die hierover gaan. En we hebben te maken met een Spreidingswet die op 1 februari 2024 in is gegaan.
Over wie gaat die Spreidingswet eigenlijk? Die gaat over asielzoekers. Maar: wat zijn dan statushouders? En: hoe gaat de opvang van Oekraïense vluchtelingen in zijn werk? Wij proberen via deze informatiepagina daarover wat duidelijkheid te geven. Want als gemeente Voorst vinden wij het belangrijk om mensen in nood te helpen.
Wat is de Spreidingswet?
De instroom van asielzoekers in Nederland is hoog en daarmee groeit de behoefte aan opvangplekken. De overheid wil dat er voldoende opvangplekken zijn en dat het aantal asielzoekers in principe eerlijk verdeeld wordt over alle gemeenten in Nederland. Dat staat beschreven in de landelijk veelbesproken Spreidingswet. Deze wet heeft de Eerste Kamer op 23 januari 2024 aangenomen. Daarin staat ook dat gemeenten en provincies meer verantwoordelijkheden in de opvang van asielzoekers krijgen. Het bieden van opvangplekken is dan niet meer vrijblijvend, maar kan door de Rijksoverheid worden opgelegd als de gemeente niet zelf met (een) locatie(s) komt. In elke provincie vindt overleg plaats hoe deze verdeling wordt ingevuld.
Huisvesting en opvangplekken vinden, hoe werkt dat?
Als gemeente Voorst onderhouden we contact met o.a. IJsseldal Wonen over mogelijk geschikte panden (koop of huur) om huisvestings- en/of opvangplekken te realiseren. Dit kan gelden voor huisvesting van statushouders en voor opvang van Oekraïense vluchtelingen.
Soms zetten wij voor statushouders zogeheten doorstroomwoningen in. Dit zijn gezinswoningen waar meerdere statushouders samen in een huis wonen. Het kan ook zijn dat een status houder een aanvraag voor gezinshereniging heeft gedaan en het gezin mag overkomen. In dat geval verhuist het gezin dan naar een gezinswoning.