De rooms-katholieke gelovigen die in Teuge en Terwolde woonden, kerkten lange tijd in de St. Martinuskerk in Twello. Omdat zij daarvoor een behoorlijke afstand moesten afleggen, kwam bij hen de wens op om een eigen kerkgebouw te bouwen. Er werd in 1911 een commissie opgericht die dit tot stand moest brengen en een aantal maanden later kreeg men toestemming van de bisschop. In de tijd die volgde verzamelde men geld bijeen tot men een perceel grond kon kopen in De Vecht. Uiteindelijk had men voldoende geld bij elkaar om daadwerkelijk een parochie te stichten en een kerk en een pastorie te bouwen. De stenen voor de bouw kwamen van lokale steenfabrieken De Vooruitgang en De Scherpenhof. Het ontwerp van de pseudobasiliek in neo-gotische stijl was van architect Herman Kroes. Naast de kerk kwam er ook een kerkhof en een basisschool. In 1921 was de bouw gereed en werd de kerk feestelijk ingewijd. Verschillende onderdelen van de kerk waren als geschenk aan de nieuwe parochie gegeven. De torenklok en het uurwerk waren een geschenk aan de eerste pastoor Boelens toen hij zijn koperen priesterfeest vierde. En de jongeren in de parochie spaarden het altaar bij elkaar.
In 1927 werd de kerk kleurrijk beschilderd met schilderingen van de Oostenrijkse kunstschilder Robert Wosak. Deze schilderingen zijn in de jaren ’60 verdwenen. De kruiswegstatie van zijn hand is wel gebleven en nog in de kerk te bewonderen.
Na het einde van de Tweede Wereldoorlog was er veel schade die hersteld moest worden. De kerkklok was geroofd door de Duitsers en moest vervangen worden, het gewelf van de kerk werd vernieuwd en de kapotte vensters werden vervangen.
De kerk bleef het centrale punt in de parochie tot 2014. Toen werd door hogerhand besloten dat de kerk aan de eredienst onttrokken zou worden. Dit leidde tot veel boosheid en verdriet bij de parochianen. Bovendien, het waren immers hun voorouders die zo’n honderd jaar eerder met zoveel inzet en eigen financiële middelen de parochie hadden opgericht en de kerk hadden gebouwd.
Nadat de kerk gesloten was, werd de kerk verkocht. In 2024 kwam de kerk uiteindelijk in handen van een stel dat met veel passie en inzet de kerk wil behouden en herbestemmen. Een gedeelte van de kerk heeft nu een woonfunctie, het andere deel heeft zijn maatschappelijke bestemming behouden.